1 kwietnia 2020 r. – Początki nauczania Kościoła.

1 kwietnia – Początki nauczania Kościoła. „Mały błąd popełniony na początku, staje się wielki na końcu.” Arystoteles, 1. księga O niebie i słońcu Dzisiaj nieco początkach nauczania Kościoła. Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że istnieje Katechizm Kościoła Katolickiego, a w nim pozytywny wykład o nauce wiary, o tym wszystkim, co jest nam potrzebne, aby przyjąć od Boga zbawienie. O tym mówią nauczania soborów, papieży, informacje o tym przekazują nam biskupi i księża. Wydawać by się mogło, że wszystko jest jasne i już nie ma potrzeby szukać dziury w całym. Zdaje się też niektórym, że nauka Kościoła rozwijała się jak po sznurku, że Pan Jezus nam objawił, apostołowie przekazali wszystko należycie i że to właśnie zapisane jest w Katechizmie. Aby nie było wątpliwości powstał również Kodeks Prawa Kanonicznego, aby wyznaczać granice, których nie można przekroczyć. To prawda, że nauka kościoła jak jawi się jako zamknięty zbiór prawd, jako monolit. Czasem niedoświadczeni duszpasterze czy katolicy publicyści ze strachem przestrzegają przed zadawaniem nierozważnych pytań, które by ten gmach wiary...
Read More

1 kwietnia 2020 r.

Środa, 1 kwietnia 2020 r. 1.czytanie (Dn 3, 14-20. 91-92. 95) Ocalenie trzech młodzieńców Czytanie z Księgi proroka Daniela Król Nabuchodonozor powiedział: «Czy jest prawdą, Szadraku, Meszaku i Abed-Nego, że nie czcicie mojego boga ani nie oddajecie pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłem? Czy teraz jesteście gotowi – w chwili gdy usłyszycie dźwięk rogu, fletu, lutni, harfy, psalterium, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych – upaść na twarz i oddać pokłon posągowi, który uczyniłem? Jeżeli nie oddacie pokłonu, zostaniecie natychmiast wrzuceni do rozpalonego pieca. Który zaś bóg mógłby was wyrwać z moich rąk?» Szadrak, Meszak i Abed-Nego odpowiedzieli, zwracając się do króla Nabuchodonozora: «Nie musimy tobie, królu, odpowiadać w tej sprawie. Jeżeli nasz Bóg, któremu służymy, zechce nas wybawić z rozpalonego pieca, może nas wyratować z twej ręki, królu! Jeśli zaś nie, wiedz, królu, że nie będziemy czcić twego boga ani oddawać pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłeś». Na to wpadł Nabuchodonozor w gniew, a wyraz jego twarzy zmienił się w stosunku do Szadraka, Meszaka i Abed-Nega. Wydał...
Read More

31 marca 2020 r. – Pokora.

31 marca – Pokora. Żelazne prawo dystrybucji: Ci, którzy mają – dostają więcej. Pokora jest cnotą, która stwarza właściwe środowisko do wzrostu wiary, nadziei i miłości. Niestety, dziś pokora wydaje się przymiotem niepożądanym. Wynika to z faktu niewłaściwego rozumienia życia chrześcijańskiego oraz relacji z Bogiem. Pokora bowiem w dzisiejszym rozumieniu jawi się jako coś niesympatycznego, niemiłego, nienowoczesnego, niedemokratycznego, niedobrego wręcz. To taki piesek ze zwieszonymi łapkami, który kuli się przy lada okazji, wycofuje się i boi tego, co będzie. My więc nie chcemy być pokorni, my chcemy być normalni. Trzeba ogromnego wysiłku i wiele światła Ducha Świętego, aby tę cnotę odzyskać dla życia chrześcijańskiego. Doświadczenie życia chrześcijańskiego i podpowiedzi teologii pokazują, że pokora jest czymś w sumie szalenie prostym. Jest to stawanie i chodzenie we wszechstronnej prawdzie o sobie samym. Wytrzymanie pełnego światła, jakie pada na mnie ze strony Boga, światła, które rozświetla wszystkie zakamarki naszego życia oraz wytrzymanie tej prawdy o sobie. Zanim jednak dojdziemy do takiego stanu dojrzałości w wierze, nadziei...
Read More

31 marca 2020 r.

Wtorek, 31 marca 2020 r. 1. czytanie (Lb 21, 4-9) Wąż miedziany znakiem ocalenia Czytanie z Księgi Liczb Od góry Hor szli Izraelici w kierunku Morza Czerwonego, aby obejść ziemię Edom; podczas drogi jednak lud stracił cierpliwość. I zaczęli mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi: «Czemu wyprowadziliście nas z Egiptu, byśmy tu na pustyni pomarli? Nie ma chleba ani wody, a uprzykrzył się nam już ten pokarm mizerny». Zesłał więc Pan na lud węże o jadzie palącym, które kąsały ludzi, tak że wielka liczba Izraelitów zmarła. Przybyli więc ludzie do Mojżesza, mówiąc: «Zgrzeszyliśmy, szemrząc przeciw Panu i przeciwko tobie. Wstaw się za nami do Pana, aby oddalił od nas węże». I wstawił się Mojżesz za ludem. Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: «Sporządź węża i umieść go na wysokim palu; wtedy każdy ukąszony, jeśli tylko spojrzy na niego, zostanie przy życiu». Sporządził więc Mojżesz węża miedzianego i umieścił go na wysokim palu. I rzeczywiście, jeśli kogoś wąż ukąsił, a ukąszony spojrzał na węża miedzianego, zostawał przy życiu. Komentarz Księga...
Read More

30 marca 2020 r. – Miłość i komunia.

30 marca 2020 r. – Miłość i komunia. To, co najtrudniejsze do zrobienia, jest zwykle tym, co najwłaściwsze. Biblia już od samego początku ukazuje Boga autorytet miłości. Bóg chce pełni życia dla człowieka i pragnie go uchronić od śmierci. Taka jest wymowa sceny z Księgi Rodzaju, kiedy Adam i Ewa dowiadują się o Bożym zakazie. Stwórca jawi się jako Bóg miłości i życia, jako Ten, który chce pełnego rozwoju człowieka. Stąd słowa: „bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną” (Rdz 1,28). Od samego początku stosunek człowieka do Boga miał być synowski, miał być pełnym zaufania do dobroci i życzliwości Boga. Miał być zjednoczeniem z Bogiem w miłości. Nie chodziło przede wszystkim o to, by człowiek wypełniał nakazy Boże, ale o to, by był z Nim. Był Jego domownikiem, by z Nim się solidaryzował, tak, aby sprawy Jego uważał za własne, a także, by nigdy od Niego nie odszedł. Taktyka Kusiciela z Księgi Rodzaju dąży właśnie do...
Read More

30 marca 2020 r.

Poniedziałek, 30 marca 2020 r. 1. czytanie (Dn 13, 1-9. 15-17. 19-30. 33-62) Oto umieram, chociaż nie uczyniłam nic z tego, o co mnie obwiniają Czytanie z Księgi proroka Daniela W Babilonie mieszkał pewien mąż, imieniem Joakim. Wziął on żonę imieniem Zuzanna, córkę Chilkiasza; była ona bardzo piękna i bogobojna. Rodzice jej byli sprawiedliwi i wychowali swą córkę zgodnie z Prawem Mojżesza. Joakim zaś był bardzo bogaty i posiadał ogród przylegający do swego domu. Przychodziło do niego wielu Żydów, ponieważ cieszył się większym poważaniem niż inni. W tym roku wybrano spośród ludu dwóch starców na sędziów. Należeli oni do tych, o których powiedział Pan: «Wyszła nieprawość spośród sędziów-starców z Babilonu, którzy tylko uchodzili za kierujących narodem». Ludzie ci bywali często w domu Joakima, a wszyscy ci, którzy prowadzili spór sądowy, przychodzili do nich. Gdy zaś koło południa ludzie odchodzili, Zuzanna udawała się na przechadzkę po ogrodzie swego męża. Obaj starcy widywali ją codziennie, gdy udawała się na przechadzkę, i zaczęli jej pożądać. Zatracili rozsądek...
Read More

Rzecznik Episkopatu o spowiedzi

Rzecznik Episkopatu: nie jest możliwa spowiedź on-line lub przez telefon Nie jest możliwa spowiedź przez telefon lub Internet. Księża biskupi przypominają, że – zgodnie z dokumentem Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu – w przestrzeni wirtualnej „nie ma sakramentów”. Spowiedź, także w obecnych warunkach, jest możliwa tylko poprzez indywidualny i bezpośredni kontakt ze spowiednikiem, przy zachowaniu wszystkich zaleceń służb sanitarnych – podkreślił rzecznik Konferencji Episkopatu Polski ks. Paweł Rytel-Andrianik. Rzecznik Episkopatu zaznaczył, że pomimo ograniczenia liczby wiernych, którzy mogą uczestniczyć w Mszach św. i nabożeństwach do pięciu osób, kościoły pozostają otwarte, a księża spowiadają wiernych, stosując się do rygorów sanitarnych. „Prezydium Episkopatu przypomniało we „Wskazaniach dla biskupów odnośnie do sprawowania czynności liturgicznych w najbliższych tygodniach”, że chociaż właściwym miejscem sprawowania spowiedzi jest konfesjonał, to z uzasadnionej przyczyny spowiedź może się odbyć również poza nim. Dlatego w obecnych warunkach można sprawować ten sakrament np. w kościele, w kaplicy, w zakrystii, w sali katechetycznej, w biurze parafialnym lub w innym godnym miejscu, pozwalającym na zachowanie prywatności...
Read More

Oświadczenie Rady ds. Społecznych Konferencji Episkopatu Polski

Czas odpowiedzialności, solidarności, sprawiedliwości. Oświadczenie Rady ds. Społecznych Konferencji Episkopatu Polski Niepokój o życie i zdrowie, jakiego wspólnie doświadczamy, jest dla Kościoła przede wszystkim wezwaniem do głoszenia Dobrej Nowiny i do pomocy charytatywnej. Tak jak w podobnych sytuacjach przez wieki, tak i dziś, czekając na święty czas Paschy, ufni w Boże Miłosierdzie, powtarzamy słowa psalmu: „Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”. Zarazem jednak, to wszystko co dziś przeżywamy, jest także swoistym społecznym znakiem czasu. Ten czas jest dla nas wszystkich, wierzących i niewierzących, szczególnym wezwaniem do wzajemnej odpowiedzialności, solidarności i sprawiedliwości. 1. Odczytując ten szczególny znak czasu, wyrażamy szacunek i uznanie dla wszystkich, którzy w tych dniach, pełniąc swą publiczną służbę, stają na pierwszej linii zmagań o nasze zdrowie i życie. Poświęcenie lekarzy, białego personelu, ratowników, laborantów i wszystkich pracowników służby zdrowia, zaangażowanie służb odpowiedzialnych za nasze bezpieczeństwo, wreszcie codzienny trud pracowników handlu, przedsiębiorców, służb komunalnych, transportu i wszystkich tych zawodów, bez których nasze życie nie byłoby dziś możliwe –...
Read More

29 marca 2020 r. – Cnoty boskie. Nadzieja.

29 marca 2020 r. – Cnoty boskie. Nadzieja. Prawo Persiga: Liczba racjonalnych hipotez, które mogą wyjaśnić dane zjawisko jest nieskończona. Cnoty boskie – jak mądrze mawiają teologowie: cnoty teologalne. Część II. Nadzieja. (Staje się nudnym powtarzanie tego, że brakuje autoryzacji i korekty tekstu. Proszę więc oszczędzić sobie z tego powodu wulgaryzmów, bo i tak w tej dziedzinie nikt nie zaskoczy autora tekstu. Jego znajomość tego zjawiska językowego można jeszcze odnaleźć w internecie) Powtórzenie (istotne do zapamiętania): Pan Bóg udziela się człowiekowi w różny sposób: przez łaskę, sakramenty, modlitwę, liturgię, Słowo Boże, poprzez wydarzenia, w pracy i w życiu codziennym, w relacjach z ludźmi, bezpośrednio i przez innych. Wszystkie wymienione formy o tyle są wartościowe, o ile umacniają i rozwijają naszą wiarę, nadzieję i miłość czyli naszą osobową relacje z Trójejdynym Bogiem poprzez Jezusa Chrystusa (jedynego pośrednika między nami, a Bogiem). Cnoty boskie (boskie, bo są darem Bożym oraz tylko one dają nam szansę zjednoczenia z Bogiem): wiara, nadzieja i miłość, funkcjonują i wzrastają razem. Nie ma dojrzałej wiary,...
Read More

V niedziela Wielkiego Postu, 29 marca 2020 r.

V niedziela Wielkiego Postu, 29 marca 2020 r. 1. czytanie (Ez 37, 12-14) Udzielę wam mego ducha, byście ożyli Czytanie z Księgi proroka Ezechiela Tak mówi Pan Bóg: «Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam» – mówi Pan Bóg. Komentarz Proroctwa zapisane w Księdze proroka Ezechiela oparte są na wydarzeniach z początku VI w. przed Chrystusem. Władca Babilonii Nabuchodonozor dokonał powtórnego najazdu na podbitą wcześniej już Judę. Zajął Jerozolimę, aresztował i odesłał do Babilonii najznamienitszych obywateli, na czele z królem i jego rodziną. Wśród deportowanych był także młody Ezechiel. Nowym królem Jerozolimy został całkowicie uległy Nabuchodonozorowi Mattaniasz, któremu na znak poddaństwa zwycięzca zmienił imię na Sedecjasz. Czas panowania tego słabego króla charakteryzował się poniżającą uległością wobec Babilonii...
Read More