Z ogłoszeń z niedzieli , z 19 listopada 2020 r.
Powracamy do omawiania Liturgii Słowa w ramach Parafialnej Szkoły Liturgicznej. Pierwsze czytanie w niedzielnej Eucharystii, pominąwszy okres Wielkanocy i niektóre święta, zaczerpnięte jest ze Starego Testamentu. Lektura tych ksiąg wprowadza nas w historię zbawienia i wyjaśnia, w jaki sposób Bóg przygotowuje ludzi do przyjęcia Chrystusa i Jego Ewangelii. Istnieje ścisła więź historyczna, prorocka i sakramentalna pomiędzy głosem Boga rozbrzmiewającym w Starym Testamencie i objawiającym się przez Syna Bożego w Nowym Testamencie. Stary Testament zapowiada Mesjasza, a Nowy Testament już Go ukazuje. Z tej racji nudna forma kazań tutejszego proboszcza tyle uwagi poświęca na wyjaśnianie czytań.
Ojcowie Kościoła, to pisarze i teologowie we wczesnym chrześcijaństwie. Pierwszymi ojcami Kościoła byli ojcowie apostolscy, nazwani tak ze względu na to, iż uczestniczyli jeszcze w Kościele, któremu przewodzili apostołowie lub pisali oni pod bezpośrednim wpływem życia Kościoła czasów apostolskich. Okres ojców trwał aż do VIII wieku. Działem teologii zajmującym się ich nauczaniem nazywa się patrystyką.
Tytuł doktora Kościoła...
Z ogłoszeń z 4 października 2020 r.
W ramach Parafialnej Szkoły Liturgicznej przypomnienie odnoszące się do przyjmowania Komunii Św. Eucharystia jest zbiorem znaków i słów, które ukazują Kościół jako wspólnotę. W centrum naszego zgromadzenia, które zostało zwołane przez Boga jest Jezus Chrystus, uwielbiony Pan, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek. On wprowadza nas w życie Trójjedynego Boga, Ojca, Syna i Ducha Św. Liturgia Mszy św. ukazuje nam, że wspólnota Kościoła jest w drodze do spotkania z Bogiem. Przychodzimy do Niego, ale też idziemy przez życie, aby na końcu czasów spotkać się z Nim w niebie. Dlatego przystępowanie do komunii św. stanowi formę procesyjną. Bracia i siostry podążają obok siebie, aby przyjdź eucharystyczny chleb i wspierać się na drodze życia. Takie rozumienie Mszy św. sprawia, że przystępując do komunii św. nie klękamy, ale ze złożonymi na piersi w kształcie krzyża ramionami podchodzimy do kapłana. Bardzo więc proszę, aby zachować jedność znaków, wyrażających wspólnotę Ludu Bożego i nie wprowadzać duchowego zamieszania w eksponowaniu prywatnej...
BUDUJMY WIĘZI!
List pasterski z okazji X Tygodnia Wychowania w Polsce
Umiłowani w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia,
Dzisiejsze czytania mszalne wyrażają prawdę o tym, że w osobisty rozwój każdego człowieka wpisane są relacje z bliźnimi. Prorok Ezechiel przypomina o naszej odpowiedzialności za innych, wyrażającej się w tym, by nie przechodzić obojętnie wobec ich błędów i upadków. Jezus rozszerza krąg odpowiedzialności, mówiąc w Ewangelii o roli, jaką w „pozyskiwaniu brata” może spełnić pojedynczy człowiek, krąg bliskich osób i wreszcie wspólnota Kościoła. Troska o drugiego człowieka jest realizacją przykazania miłości. Św. Paweł pisze w Liście do Rzymian, że stanowi ono fundament, na którym opierają się wszystkie przykazania. Wskazówka Apostoła: „Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością” jest kluczem do twórczego i głębokiego przeżywania relacji z bliźnimi – w rodzinie, we wspólnocie, wśród przyjaciół, w środowisku zawodowym czy w innych sferach życia.
W przyszłą niedzielę w naszej Ojczyźnie rozpocznie się X Tydzień Wychowania, którego hasłem będzie wezwanie „Budujmy więzi”.
Warto przypomnieć słowa św. Jana Pawła II:...
Stanowisko
Konferencji Episkopatu Polski
w kwestii LGBT+
Wstęp
Płciowość mężczyzny i kobiety w chrześcijańskiej wizji człowieka
Ruchy LGBT+ w społeczeństwie demokratycznym
III. Osoby LGBT+ w Kościele katolickim
Kościół wobec stanowiska LGBT+ w sprawie wychowania seksualnego dzieci i młodzieży
Wstęp
U podstaw misji Kościoła znajduje się obowiązek świadczenia o prawdzie płynącej z Ewangelii i prawa Bożego. Ilekroć bowiem Kościół utwierdzałby człowieka w błędzie lub przymykałby swe oczy na jego zagubienie, zdradzałby swojego Mistrza, zdradzałby tegoż człowieka i zdradzałby sam siebie, gdyż „człowiek jest pierwszą drogą, po której winien kroczyć Kościół w wypełnianiu swojego posłannictwa, jest pierwszą i podstawową drogą Kościoła, drogą wyznaczoną przez samego Chrystusa”. Stąd też „każde zagrożenie godności […] człowieka głęboko wstrząsa samym sercem Kościoła […] i przynagla go, aby pełnił swą misję” (odpowiednio Jan Paweł II. Encyklika Redemptor hominis. Rzym 1979 nr 14; Encyklika Evangelium vitae. Rzym 1995 nr 2, 3).
Nauczanie to jest też motywowane niezmiennie aktualnym zaproszeniem Pana Jezusa do otwarcia dla Niego serca – bez uprzedzeń i bojaźni, na oścież...
Im więcej stopni Celsjusza wskazują termometry w późnowiosenne niedziele, tym świadkami większego zgorszenia stają się wierni polskich kościołów. Krótkie spódniczki, dekolty, odsłonięte ramiona, krótkie spodenki – coraz częściej ubrani w ten właśnie sposób chodzimy uczcić pamiątkę Śmierci Pana Jezusa. To naprawdę woła już o pomstę do nieba.
Oto czego zdecydowanie nie powinniśmy zakładać wybierając się na Mszę Świętą. Zupełnie nie jest przy tym ważne, czy na zewnątrz jest 28 czy 37 stopni, nie jest też ważne czy po/przed Mszą wybieramy się nad jezioro, do restauracji czy na grilla. Nie zakładamy i już:
Kobiety:
Krótkie sukienki lub spódniczki
Jak sprawdzić, czy sukienka lub spódniczka, którą mamy ochotę ubrać jest zbyt krótka aby założyć ją do Kościoła? Wystarczy usiąść! Gdy siedzimy sprawdźmy, czy mamy przykryte kolana. Jeśli nie, oznacza to, iż musimy wrócić do szafy i poszukać dłuższego stroju.
Dlaczego to takie ważne, aby przykryć kolana? Wczujmy się w księży i służbę liturgiczną – przecież fakt, iż założyli oni sutanny czy alby nie oznacza, że...
UCZYMY SIĘ! – to nie wstyd, to konieczność! – 13 lipca 2020 r.
Ostatnie wybory prezydenckie ukazały ogromną słabość i brak właściwego, szerokiego spojrzenia katolików na teraźniejszość oraz niemoc kształtowania wzorców na przyszłość. Obnażyły brak elementarnej wiedzy nie tylko z zakresu życia społeczno – politycznego i gospodarczego, ale, co smutniejsze, niedostatki poznania nauki Chrystusowej pielęgnowanej i rozwijanej w Kościele Katolickim. Aby jednak zmienić te niebezpieczne tendencje spłycające naszą wiarę i nie zamknąć się w nieustannym biadoleniu na niesprzyjające czasy, należy „zakasać rękawy” oraz … zacząć uczyć się! Poznawać i uczyć się wymagań moralnych wynikających z wiary, aby je zrozumieć i zrealizować w życiu. Proponuję więc kolejną porcję wysiłku intelektualnego, bez którego nie pójdziemy dalej i wystawimy się na pastwę fałszywych nauczycieli, którzy będą manipulować naszymi odczuciami i emocjami. Oczywiście nauka nie może ograniczyć się do przeczytania. Ona wymaga systematyczności i nieustannego powtarzania, uczenia się nowego języka, by zrozumieć i umieć wyrazić prawdę o Bogu, człowieku i świecie.
Najbliższe tematy będą dotyczyły spraw...
Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa
19 czerwca 2020
Została ona ustanowiona po objawieniu się Chrystusa świętej Małgorzacie Marii Alacoque [alakok]. Ta skromna zakonnica, z zakonu Wizytek żyła w zupełnym ukryciu w klasztorze w Paray-le-Monial. 27 grudnia 1673 roku Małgorzata dopuszczona została do tego, by mistycznie spoczęła na Sercu Jezusowym. Pan Jezus pokazując jej swoje Serce pełne ognia, rzekł do niej: "Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi Bożymi skarbami". Następnie Jezus wziął serce Małgorzaty i umieścił je symbolicznie w swoim Sercu. Potem już przemienione i jaśniejące oddał Małgorzacie. Usłyszała pocieszające słowa: "Dotąd nosiłaś tylko imię mojej sługi. Dzisiaj daję ci inne imię - umiłowanej uczennicy mojego Serca". Drugie objawienie miało miejsce na początku roku 1674. Pan Jezus ponownie objawił Małgorzacie swoje Serce i wymienił dobrodziejstwa i łaski, jakie przyrzeka czcicielom swojego Serca. "To nabożeństwo - pisze św....
Duży, odgrzany i doprawiony kotlet polityczny…
16 czerwca
Zaangażowanie polityczne chrześcijanina
Temat nośny, wywołujący wiele emocji i zastrzeżeń. Zwykle niewłaściwym punktem wyjścia do rozmów, jest historia, którą wykorzystuje się do udowadniania swoich tez. Bez właściwej interpretacji dziejów, przywołuje się przykłady porozumień i współpracy Kościoła z dawnymi ustrojami politycznymi, często niemoralnymi. To sprawia, że romantycznie odwołując się do pierwszych wieków i bezrefleksyjnie tęskniąc za przeszłością, wielu chrześcijan, zdaje się nie zauważać olbrzymich niesprawiedliwości oraz problemów społecznych naszych czasów. Rozgoryczeni więc i zniechęceni wycofują się w sferę ostrożnej neutralności politycznej. Są jednak inni, którzy przeciwnie, wrażliwi na nieobecność chrześcijan w nowoczesnym świecie, chcą czynić świat bardziej sprawiedliwym, opowiadają się za konkretnym zaangażowaniem politycznym.
Niestety w tym miejscu nie da się wszystkiego powiedzieć, bo temat jest obszerny, oraz nie silimy się na praktyczne recepty, bo to byłoby sprzeczne z chrześcijańskim pojmowaniem wolności. Ale należy przypomnieć kilka spraw zasadniczych, które powinny naświetlić sens wszelkiego zaangażowania politycznego chrześcijanina.
Dlaczego włączać się w politykę?
Bo Kościół zawsze uprawiał politykę.
Trzeba przede wszystkim...
UROCZYSTOŚĆ BOŻEGO CIAŁA
11 czerwca
Pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu Kościół obchodzi w Wielki Czwartek. Jednak wówczas Chrystus rozpoczyna swoją mękę. Dlatego od XIII wieku Kościół obchodzi osobną uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (zwaną potocznie Bożym Ciałem), aby za ten dar niezwykły Chrystusowi w odpowiednio uroczysty sposób podziękować. Chrystus Pan ustanowił Najświętszy Sakrament przy Ostatniej Wieczerzy. Opisali to dokładnie wszyscy trzej synoptycy i św. Paweł Apostoł (Mt 26, 26-28; Mk 14, 22-24; Łk 22, 19-20; 1 Kor 11, 17-30). Św. Łukasz przytacza ważne słowa, którymi Chrystus Pan nakazał swoim uczniom sprawować ten Sakrament: "To czyńcie na moją pamiątkę" (Łk 22, 19). Św. Paweł dodaje, że gdyby ktoś odważył się przyjmować Eucharystię niegodnie, sam sobie przez to gotuje sąd Boży (1 Kor 11, 25-30). Apostoł Narodów zaznacza więc, że do przyjęcia Eucharystii należy przystępować z odpowiednim przygotowaniem wewnętrznym; trzeba wypełnić niezbędne warunki, którymi są stan łaski i odpowiednie przygotowanie serca. Do żadnego sakramentu Chrystus Pan tak starannie swoich uczniów nie przygotowywał, jak do Eucharystii. Na...
NIEDZIELA NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY
6 czerwca
Wiara w jednego Boga w trzech Osobach jest jednym z najbardziej specyficznych elementów chrześcijaństwa. Żadna inna religia tej tajemnicy nie podaje do wierzenia. Istnienie Trójcy Świętej jest dogmatem naszej wiary. Samym ludzkim rozumem nie doszlibyśmy do tej prawdy. Objawił nam to Jezus Chrystus. Jest wiele miejsc, na których Pan Jezus mówi o swoim Ojcu jako odrębnej Osobie-Bogu. Można przytoczyć kilkadziesiąt miejsc w Ewangeliach, gdzie jest mowa o Duchu Świętym jako równym Ojcu i Synowi i jako o odrębnej od nich Osobie. Gdy archanioł zwiastuje Maryi, że zostanie Matką, Ewangelista wyraźnie zaznacza, że to Bóg go posłał, aby Jej zwiastować, iż porodzi Syna Bożego - i że stanie się to za sprawą Ducha Świętego (Łk 1, 30-35).
Przy chrzcie Pana Jezusa objawia się cała Trójca Święta: Syn Boży stoi na brzegu, Bóg Ojciec daje Mu świadectwo głosem a Duch Święty jawi się nad Jezusem w postaci gołębicy (Łk 3, 22-23). Zanim Pan Jezus wstąpił do nieba, powiedział Apostołom te...
