Kategoria: Komentarze biblijne

Poniedziałek, 1 lutego 2021 r. 1. czytanie (Hbr 11, 32-40) Zasługa wiary przed Chrystusem Czytanie z Listu do Hebrajczyków Bracia: I cóż jeszcze mam powiedzieć? Nie starczyłoby mi bowiem czasu na opowiadanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie, Samuelu i o prorokach, którzy dzięki wierze zdobyli królestwa, dokonali czynów sprawiedliwych, otrzymali obietnice, zamknęli paszcze lwom, przygasili żar ognia, uniknęli ostrzy miecza i wyleczyli się z niemocy, stali się bohaterami w walce i do ucieczki zmusili nieprzyjacielskie szyki. Dzięki dokonanym przez nich wskrzeszeniom niewiasty otrzymały swoich zmarłych. Jedni ponieśli katusze, nie przyjąwszy uwolnienia, aby otrzymać lepsze zmartwychwstanie. Inni zaś doznali zelżywości i biczowania, a nadto kajdan i więzienia. Kamienowano ich, przerzynano piłą, kuszono, przebijano mieczem; tułali się w skórach owczych, kozich, w nędzy, w utrapieniu, w ucisku – świat nie był ich wart – i błąkali się po pustyniach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi. A ci wszyscy, choć ze względu na swą wiarę stali się godni pochwały, nie otrzymali przyrzeczonej obietnicy, gdyż Bóg, który nam lepszy...

Sobota, 30 stycznia 2021 r. 1. czytanie (Hbr 11, 1-2. 8-19) Wiara Abrahama wzorem dla nas Czytanie z Listu do Hebrajczyków Bracia: Wiara jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. To dzięki niej przodkowie otrzymali świadectwo. Dzięki wierze ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie. Dzięki wierze przywędrował do Ziemi Obiecanej, jako ziemi obcej, pod namiotami mieszkając z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. Oczekiwał bowiem miasta zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg. Dzięki wierze także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. Przeto z człowieka jednego, i to już niemal obumarłego, powstało potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie, jak niezliczone ziarnka piasku na wybrzeżu morza. W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczono, lecz patrzyli na to z daleka i witali, uznawszy siebie za obcych i...

Piątek, 29 stycznia 2021 r. 1. czytanie (Hbr 10, 32-39) Wiara podtrzymuje wytrwałość Czytanie z Listu do Hebrajczyków Bracia: Przypomnijcie sobie dawniejsze dni, kiedy to po oświeceniu wytrzymaliście wielkie zmaganie, to jest udręki, już to wystawieni publicznie na szyderstwa i prześladowania, już to stawszy się towarzyszami tych, którzy to przeżywali. Albowiem współcierpieliście z uwięzionymi, z radością przyjęliście rabunek waszego mienia, wiedząc, że sami posiadacie majątek lepszy i trwały. Nie wyzbywajcie się więc waszej ufności, która znajduje wielką odpłatę. Potrzebujecie bowiem wytrwałości, abyście po wypełnieniu woli Bożej dostąpili spełnienia obietnicy. «Jeszcze bowiem krótka, bardzo krótka chwila, i przyjdzie Ten, który ma nadejść, i nie spóźni się. A mój sprawiedliwy dzięki wierze żyć będzie, jeśli się cofnie, nie znajdzie dusza moja w nim upodobania». My zaś nie należymy do odstępców, którzy idą na zatracenie, ale do wiernych, którzy zbawiają duszę. Komentarz O Księdze: List do Hebrajczyków należy do najbardziej tajemniczym pismem Nowego Testamentu. Nieznane jest imię autora, niełatwo podać dokładne okoliczności napisania go, nieznani są bezpośredni odbiorcy pisma. Jednak...

Czwartek, 28 stycznia 2021 r. Wspomnienie św. Tomasza z Akwinu, prezbitera i doktora Kościoła Żył w XIII wieku. Ponieważ był otyły i małomówny, koledzy nazywali „milczącym wołem”, a przy spisywaniu dzieł pomagali mu sekretarze, bo ponoć miał tak brzydkie pismo, że nie dało się go rozczytać. Zaproponowany przez niego system teologiczny stał się podstawą nauczania Kościoła. Był dominikaninem. Życie Tomasza oddaje mocno duchowość dominikańską, uwypuklając znaczenie studium i ucząc, że jedynie nieustanne zgłębianie i odczytywanie prawd Bożych pozwala skutecznie przepowiadać Ewangelię. Wskazuje także, że niezbędnym elementem tego przepowiadania jest pokora i otwarcie się na Bożą łaskę. To właśnie pokora i umiłowanie prawdy doprowadziły Tomasza – choć nie bez trudów – do świętości. Świętość Tomasza z Akwinu to dowód na to, że można pogodzić poznanie rozumowe z wiarą. Oprócz licznych traktatów z dziedziny teologii i filozofii św. Tomasz z Akwinu jest również autorem licznych modlitw, w tym jednej do dziś śpiewanej w kościołach pieśni eucharystycznej „Zbliżam się w pokorze i niskości swej.”   1. czytanie...

Wtorek, 26 stycznia 2021 r. Wspomnienie świętych Tymoteusza i Tytusa Św. Tymoteusz był wiernym i oddanym uczniem oraz współpracownikiem św. Pawła. Św. Paweł często wysyłał go w trudnych i poufnych sprawach do poszczególnych gmin chrześcijańskich, które założył. W czasie swoich podróży misyjnych Apostoł zabierał ze sobą Tymoteusza do pomocy w posłudze apostolskiej. Dwa Listy św. Pawła do Tymoteusza znajdują się w kanonie ksiąg Nowego Testamentu. Tradycja głosi, że Tymoteusz poniósł śmierć męczeńską za cesarza Trajana. Św. Tytus znany jest wyłącznie z listów św. Pawła. Został ochrzczony przez św. Pawła. Jeden list, który Apostoł skierował do Tytusa został włączony do kanonu Nowego Testamentu. Obok św. Tymoteusza i św. Łukasza Ewangelisty Tytus należał do najbliższych i najbardziej zaufanych uczniów św. Pawła Apostoła. Towarzyszył mu w podróżach i na soborze apostolskim w Jerozolimie. Paweł ustanowił Tytusa biskupem gminy chrześcijańskiej na Krecie. Według podania poniósł śmierć męczeńską za panowania cesarza Domicjana. 1. czytanie (Hbr 10, 1-10) Ofiara Chrystusa Czytanie z Listu do Hebrajczyków Bracia: Prawo, posiadając tylko cień przyszłych dóbr, a...

Poniedziałek, 25 stycznia 2021 r. Święto Nawrócenia Św. Pawła Z tego gorliwego prześladowcy chrześcijan i strażnika religijnej tradycji Bóg uczynił św. Pawła Apostołem narodów. Szaweł pochodził z rodziny żydowskiej, miał również obywatelstwo rzymskie. W młodości uczył się rzemiosła, a później pobierał nauki u znamienitego nauczyciela jerozolimskiego, Gamaliela. Poznając coraz lepiej tradycję żydowską stał się gorliwym jej strażnikiem i postanowił walczyć z wyznawcami Jezusa. Podczas jednej z wypraw do chrześcijan w Damaszku „olśniła go światłość z nieba”, upadł na ziemię i poznał Chrystusa, który powiedział o sobie „Ja jestem Jezus, którego Ty prześladujesz”. W Damaszku Paweł przyjął chrzest i stał się apostołem. Bóg sam wybrał Pawła i dał mu poznać swojego Syna, tak jak osobiście mogli Go poznać inni uczniowie.   1. czytanie (Dz 9, 1-22) Nawrócenie św. Pawła w Damaszku Czytanie z Dziejów Apostolskich Szaweł ciągle jeszcze siał grozę i dyszał żądzą zabijania uczniów Pańskich. Udał się do arcykapłana i poprosił go o listy do synagog w Damaszku, aby mógł uwięzić i przyprowadzić do Jerozolimy mężczyzn i...

24 stycznia 2021 r. III NIEDZIELA ZWYKŁA W CIĄGU ROKU Trzecią niedzielę zwykłą – zgodnie z postanowieniem papieża Franciszka – przeżywamy jako czas dziękczynienia za Słowo Boże. Ono jest nam dane w słowach Pisma świętego, które czytamy w czasie Liturgii w kościele, a także w domach podczas modlitwy indywidualnej i rodzinnej. Ojciec Święty wzywa nas, abyśmy w tę niedzielę w sposób szczególny z radością wysławiali Boga, który do nas mówi, ponieważ jest „dobry i łaskawy”. A będąc „dobry i łaskawy, wskazuje drogę grzesznikom, a pokornym pomaga czynić dobrze i uczy ubogich dróg swoich” – tak nas dzisiaj zapewnia psalmista. Spójrzmy zatem na nasze życie i postępowanie, wejrzyjmy głębiej w nasze sumienia wsłuchując się w te słowa Pisma świętego, które wyjątkowo mocno rozbrzmiewają w tych dniach w naszych duszach. Prośmy o przebaczenie win, abyśmy mogli do czystych serc przyjąć żyjącego Pana – Jednorodzonego syna, który przychodzi dzisiaj pod postacią tego Słowo, które Bóg do nas kieruje, i tego Chleba życia, którym nas karmi.     1....

Sobota, 23 stycznia 2021 r. 1. czytanie (Hbr 9, 1-3. 11-14) Liturgia Starego Przymierza obrazem Odkupienia Czytanie z Listu do Hebrajczyków Bracia: Pierwsze przymierze zawierało przepisy służby Bożej i posiadało ziemski przybytek. Był to namiot, w którego pierwszej części, zwanej Miejscem Świętym, znajdował się świecznik, stół i na nim chleby pokładne. Za drugą zaś zasłoną był przybytek, który nosił nazwę «Święte Świętych». Ale Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką – to jest nie na tym świecie – uczyniony przybytek, ani nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego i osiągnął wieczne odkupienie. Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół z krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych, sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu. Komentarz O Księdze: List do Hebrajczyków należy do najbardziej tajemniczym pismem Nowego Testamentu....

Piątek, 22 stycznia 2021 r. 1. czytanie (Hbr 8, 6-13) Chrystus pośrednikiem Nowego Przymierza Czytanie z Listu do Hebrajczyków Bracia: Teraz Chrystus otrzymał w udziale o tyle wznioślejszą służbę, o ile też stał się pośrednikiem lepszego przymierza, które oparte zostało na lepszych obietnicach. Gdyby bowiem owo pierwsze było bez zarzutu, nie szukano by miejsca na drugie przymierze. Albowiem ganiąc ich, zapowiada: «Oto nadchodzą dni, mówi Pan, a zawrę z domem Izraela i z domem Judy przymierze nowe. Nie takie jednak przymierze, jakie zawarłem z ich domem w dniu, gdy ich wziąłem za rękę, by wyprowadzić ich z ziemi egipskiej. Ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu, przeto i Ja przestałem dbać o nich, mówi Pan. Takie jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po owych dniach, mówi Pan. Nadam prawa moje w ich myśli, i wypiszę je na ich sercach, i będę im Bogiem, a oni będą Mi ludem. I nikt nie będzie uczył swojego rodaka ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj Pana! Bo wszyscy...

Czwartek, 21 stycznia 2021 r. Wspomnienie św. Agnieszki - Dziewicy i Męczennicy. Żyła w III wieku. Była zaledwie dziewczynką, gdy zmuszano ją do małżeństwa. Wybrała jednak Chrystusa, więc została skazana na śmierć. W miejscu jej męczeńskiej śmierci powstała bazylika, gdzie złożono jej ciało. Była jedną z najpopularniejszych świętych, czczonych od początku w Kościele rzymskim. Jest patronką zaręczonych, młodych par i dziewic. Artyści przedstawiają Agnieszkę z barankiem, gdyż łacińskie imię Agnes wywodzi się od łacińskiego wyrazu agnus - baranek. Dlatego powstał zwyczaj, że w dzień św. Agnieszki poświęca się baranki hodowane przez trapistów w rzymskim opactwie Tre Fontane, a następnie przekazuje się je siostrom benedyktynkom z klasztoru przy kościele św. Cecylii na Zatybrzu. Z ich wełny zakonnice wyrabiają paliusze, które papież nakłada co roku 29 czerwca w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła świeżo mianowanym metropolitom Kościoła katolickiego.   1. czytanie (Hbr 7, 25 – 8, 6) Chrystus jest arcykapłanem bez grzechu Czytanie z Listu do Hebrajczyków Bracia: Jezus może całkowicie zbawiać na wieki tych, którzy przez Niego przystępują...