Autor: parafia

CZY ZAWSZE NALEŻY SŁUCHAĆ SUMIENIA? 1 maja Pozornie odpowiedź na to pytanie wydaje się prosta. Oczywiście, że tak. Jednak po głębszym zastanowieniu potwierdzenie to wymaga komentarza. Najpierw należy określić , czym jest sumienie. Sobór Watykański II podpowiada, że „jest najtajniejszym ośrodkiem i sanktuarium człowieka, gdzie przebywa on sam z Bogiem, którego głos w jego wnętrzu rozbrzmiewa”. Piękne. Ale nie takie łatwe w zrozumieniu, bo przecież każdy ma wątpliwości i niepokoje sumienia. Nie są to niepokoje Boga, tylko nasze. Człowiek może zbłądzić i są to błędy człowieka który wybiera i decyduje, a nie Boga. Właśnie te wątpliwości i błędy wskazują na cechę sumienia, której czasem nie dostrzegamy lub nie doceniamy. W sumieniu przede wszystkim poznajemy jakąś ważną prawdę dla naszego życia. Owszem wielokrotnie targają nami emocje i wtedy pojawiają się błędne decyzje. Błędne, bowiem nie jesteśmy w stanie rozpoznać, co jest dobre, a co złe. Jednak jesteśmy ludźmi, zostaliśmy obdarzeni rozumem, wolą i uczuciami. Wola już wybrała czyn, jest on wykonany. Jeżeli rozum ocenił...

JAK OCENIĆ DOBRY CZYN? 30 kwietnia Dobra intencja nie wystarczy, by nasze działanie było słuszne. Nie oznacza to, że intencja jest nieważna. Nawet więcej – wydaje się kluczowa w wartościowaniu naszego postępowania. Ile razy jednak podejmowaliśmy się decyzje, które miały być zbawienne w skutkach, a ostatecznie stały się porażką? W końcu wszyscy popełniamy błędy. Działamy w sytuacjach złożonych; czasem trudno jest uwzględnić wszystkie okoliczności i przewidzieć następstwa naszych decyzji. Najczęściej skutek ich muszą także ponosić inni. Kierujemy się prawidłowymi zasadami moralnymi, kierujemy się miłością i usiłujemy te wartości „przełożyć” na właściwe, słuszne postepowanie. Można jednak pozostać niewinnym pomimo popełnionych błędów. Któż z nas jest nieomylny? Zresztą ostatecznym celem naszego życia nie jest bezbłędność naszych decyzji. Błąd wpisany jest w nasze życie i „mści się” na tych, którzy go popełniają. Można więc zbankrutować, a nawet stracić życie, jak w przypadku sapera rozbrajającego niewybuch. Ale w płaszczyźnie moralnej jest zgoła inaczej. Człowiek może popełnić błąd. Ale pozostaje dobrym człowiekiem, tylko wtedy, kiedy postępuje, kierując się właściwie...

DIALOG W KOŚCIELE 29 kwietnia Stosunek posłuszeństwa nie wyklucza dialogu. Dotyczy to wszystkich społeczności, a więc także Kościoła. Należy jednak pamiętać, że są dialogi, które oddalają ludzi od siebie; są dialogi, które nie prowadzą do niczego. Dialog wewnątrz Kościoła musi być wyrazem tej wspólnoty, jaką mamy w Chrystusie i musimy dążyć świadomie do umocnienia tej wspólnoty. Współczesny chrześcijan słusznie widzi w dialogu wewnątrzkościelnym niezastąpione narzędzie postępu w życiu Kościoła. Należy jednak pamiętać, że najbardziej istotnym postępem w Kościele jest wzrost miłości, umocnienie komunii i - co z tym się ściśle łączy także zarazem posłuszeństwa i karności. Dialog jako narzędzie postępu winien ku temu prowadzić i nie może tych wartości nadrzędnych w chrześcijaństwie narażać na szwank, bo tego zła, nie da się innym dobrym osiągalnym na drodze dialogu zrekompensować. Chrześcijański dialog wewnątrzkościelny, stawia wymagania obydwu rozmawiającym stronom, przede wszystkim wymaganie miłości i towarzyszącego jej zawsze szacunku do osoby i myśli adwersarza. Od hierarchii dialog żąda, by zawsze miała uszy otwarte na słuchanie i umysł...

TROCHĘ KATOLICKIEJ NAUKI SPOŁECZNEJ 28 kwietnia Zaangażowanie polityczne chrześcijanina Temat nośny, wywołujący wiele emocji i zastrzeżeń. Zwykle niewłaściwym punktem wyjścia do rozmów, jest historia, którą wykorzystuje się do udowadniania swoich tez. Bez właściwej interpretacji dziejów, przywołuje się przykłady porozumień i współpracy Kościoła z dawnymi ustrojami politycznymi, często niemoralnymi. To sprawia, że romantycznie odwołując się do pierwszych wieków i bezrefleksyjnie tęskniąc za przeszłością, wielu chrześcijan, zdaje się nie zauważać olbrzymich niesprawiedliwości oraz problemów społecznych naszych czasów. Rozgoryczeni więc i zniechęceni wycofują się w sferę ostrożnej neutralności politycznej. Są jednak inni, którzy przeciwnie, wrażliwi na nieobecność chrześcijan w nowoczesnym świecie, chcą czynić świat bardziej sprawiedliwym, opowiadają się za konkretnym zaangażowaniem politycznym. Niestety w tym miejscu nie da się wszystkiego powiedzieć, bo temat jest obszerny, oraz nie silimy się na praktyczne recepty, bo to byłoby sprzeczne z chrześcijańskim pojmowaniem wolności. Ale należy przypomnieć kilka spraw zasadniczych, które powinny naświetlić sens wszelkiego zaangażowania politycznego chrześcijanina. Dlaczego włączać się w politykę? Bo Kościół zawsze uprawiał politykę. Trzeba przede wszystkim przypomnieć zasadniczą...