Kościół wierzy i wyznaje, że spośród siedmiu sakramentów istnieje ten jeden, specjalnie przeznaczony do umocnienia dotkniętych chorobą. Sakramentu namaszczenia chorych udziela się chorym, namaszczając ich na czole i dłoniach olejem poświęconym przez biskupa w katedrze w Wielki Czwartek, wymawiając słowa: „Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego” oraz „Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie”. Na każde wezwanie chory odpowiada słowem „Amen”, potwierdzając wiarę w rzeczywistą obecność Zmartwychwstałego Jezusa w tym sakramencie.
Namaszczenie chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości.
Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się słabość.
Tylko kapłani (to jest biskupi i prezbiterzy) są szafarzami namaszczenia chorych.
Wierni powinni zachęcać chorych do wezwania kapłana i przyjęcia tego sakramentu. Chorzy powinni przygotować się do jego przyjęcia przez dobre dyspozycje, z pomocą duszpasterza i całej wspólnoty kościelnej, która w szczególny sposób powinna otaczać chorych swoją modlitwą i braterską pomocą.
Co daje sakrament namaszczenia chorych?
Szczególny dar Ducha Świętego i umocnienie chorego, aby mógł przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości. Ta łaska ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża. Przez ten sakrament chory jednoczy się z męką Chrystusa i staje się uczestnikiem w zbawczego dzieła Jezusa.