Z ogłoszeń z niedzieli , z 19 listopada 2020 r.
Powracamy do omawiania Liturgii Słowa w ramach Parafialnej Szkoły Liturgicznej. Pierwsze czytanie w niedzielnej Eucharystii, pominąwszy okres Wielkanocy i niektóre święta, zaczerpnięte jest ze Starego Testamentu. Lektura tych ksiąg wprowadza nas w historię zbawienia i wyjaśnia, w jaki sposób Bóg przygotowuje ludzi do przyjęcia Chrystusa i Jego Ewangelii. Istnieje ścisła więź historyczna, prorocka i sakramentalna pomiędzy głosem Boga rozbrzmiewającym w Starym Testamencie i objawiającym się przez Syna Bożego w Nowym Testamencie. Stary Testament zapowiada Mesjasza, a Nowy Testament już Go ukazuje. Z tej racji nudna forma kazań tutejszego proboszcza tyle uwagi poświęca na wyjaśnianie czytań.
Ojcowie Kościoła, to pisarze i teologowie we wczesnym chrześcijaństwie. Pierwszymi ojcami Kościoła byli ojcowie apostolscy, nazwani tak ze względu na to, iż uczestniczyli jeszcze w Kościele, któremu przewodzili apostołowie lub pisali oni pod bezpośrednim wpływem życia Kościoła czasów apostolskich. Okres ojców trwał aż do VIII wieku. Działem teologii zajmującym się ich nauczaniem nazywa się patrystyką.
Tytuł doktora Kościoła w Kościele katolickim określa tych świętych, którzy „wnieśli znaczący wkład w pogłębienie zrozumienia misterium Boga i wydatnie powiększyli bogactwo doświadczenia chrześcijańskiego”.
O ile tytuł ojca Kościoła zarezerwowany jest dla osobistości z pierwszych wieków chrześcijaństwa, to tytuł doktora może zostać nadany świętemu z każdej epoki.